Chciałbym bronić Osamę

Podobnie jak Jezusa i wielu innych, którzy nie mieli szczęścia zaznać procesu, albo skazano ich szybko i niezbyt uczciwie (dzieciom zawsze tłumaczę, że zabili Go, bo nie miał adwokata). Nie twierdzę, że Osama był niewinny, ale o karze śmierci zadecydowali chłopcy ze służb, które niegdyś go szkoliły i których był sojusznikiem. Chłopcy wierzący, że tortury są dobrą i skuteczną metodą wykrywczą. Ci, którzy zaaranżowali transmisję na żywo dla prezydenta i zapewne teraz oczekują medali, awansów, pieniędzy, kobiet.

Pamiętam, że w głupim procesie dilerów z Nowej Huty oficer łącznikowy stacjonujący w jednej z europejskich stolic oszukiwał Sąd Okręgowy w Krakowie co do możliwości przesłuchania kluczowego świadka. W sprawie bin Ladena pokusa nieuczciwej rozgrywki była znacznie większa, więc trudno poważnie traktować słowa prezydenta Obamy jakoby sprawiedliwości stało się zadość. Wymieniono ciosy i tyle. W procesie, którego Amerykanie się bali, mogłoby się okazać, że informacje dziarskich chłopców są nieścisłe, albo niemożliwe do potwierdzenia. Być może udałoby się go skazać za część zamachów, ale nawet jedno uniewinnienie byłoby prestiżową porażką. Poza tym Osama mógłby się bronić i opowiadać, jak to niegdyś amerykańscy koledzy dawali mu wyrzutnie rakiet i uczyli się nimi posługiwać. Zabójcy nie byli ciekawi tych informacji.

Sprawa bin Ladena byłaby adwokackim samograjem i niewątpliwym przyczynkiem do wspaniałej kariery. Prawdopodobieństwo uniewinnień od niektórych zarzutów, ale i tak perspektywa kary śmierci (zakładam, że proces toczyłby się w Ameryce), a zatem konieczność pokazania jak młody Osama zdegenerował popadając w złe towarzystwo kolegów z Ameryki. Wszystko co obecnie uzasadnia jego zabójstwo, byłoby argumentem obrony, za tym, by sąd zostawił go jednak przy życiu (bo wiele wskazuje, że Osama czynił na podobieństwo niegdysiejszych nauczycieli).

Nic zatem nad proces karny.  Dotychczas ludzkość nie wymyśliła lepszej metody na uczciwe postąpienie z przestępcą. Proces trzeba kochać i ufać, że wyistoczy się w nim sprawiedliwość, ewentualnie stan do niej zbliżony. Nie wierzę, że nie mogli go uśpić, ukraść, zawinąć w koc, przebrać się za faceta z gazowni, pojmać i postawić przed sądem. Jak zwykle okazało się, że na wojnie, jak na osiedlu, liczy się sprawna wymiana ciosów, a kto szuka sprawiedliwości ten mazgaj. Przez to trudniej jednak ustalić kto wygrał.