Znalezisko

Znalazłem takie coś:

Okazało się, że lapidarność uzasadnienia nie wykluczała korzystnego rozstrzygnięcia – sąd odwoławczy zastrzegł, że tymczasowe aresztowanie zostanie uchylone po wpłacie poręczenia.

Trochę to pretensjonalne, ale w sumie zabawne. Teraz już bym tak nie napisał (pięć i pół roku to jednak bezkres czasu, wydaje mi się, że kiedy szedłem na posiedzenie przed S.A. to na skwerku dogorywały ostatnie dinozaury).

Jeśli ktoś jest młody i chciałby podążać ścieżką Juliusza Cezara, to dodaję, że przed S.A. powiedziałem wszystko możliwie merytorycznie i poważnie, by pokazać, że to wcale nie są żarty (bo nie były).

Szacunek należy się składowi orzekającemu – bo dostrzegł w tym „uzasadnieniu” przejaw swobody wypowiedzi, lecz również i klientowi, który nie wypowiedział mi pełnomocnictwa. Nie pamiętam jak to skomentował. Być może pokazałem mu zażalenie dopiero po odzyskaniu wolności.